- qovğa
- ə. 1) hay-küy, gurultu-partıltı; 2) döyüş, vuruş, dava; 3) macəra, müsibət. Qovğayi—eşq eşq qovğası, eşq macərası
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
qovğa
Look at other dictionaries:
qovğa — is. 1. Gurultu, patıltı, çaxnaşma. . . Əsədin bütün kəndə qovğa saldığına və bununla bərabər öz günahını yenə də düşünməməyinə acınıb <müəllim> dodaqlarını çeynəyərək, şəhadət barmağını ona tərəf silkələyib hədələdi. B. T.. // Dava,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şurişü qovğa — f. hay küy, küy qalmaqal … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cidal — is. <ər.> Dava, döyüş, qovğa, vuruş (çox zaman cəng cidal şəklində işlədilir). Əcəl köynəyini geyib əynimə; Cəng cidalın güzarına gəlmişəm. «Koroğlu». Dönər günəşin atəşə, saç qərbə, şimalə; Topla nə gücün varsa, giriş qəti cidalə. C. C..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəncəl — 1. sif. Qarışıq, dolaşıq, davalı, qalmaqallı, şər. <Dilara Ağagülə:> Nə üçün bütün bu cəncəl işlərdə gərək həmişə sən iştirak eləyəsən? Ə. M.. Fotoqraf. . özünü cəncəl işlərdən uzaq tuturdu. . S. Vəliyev. 2. Davakar, qalmaqalçı, öcəşkən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
didişmə — 1. «Didişmək»dən f. is. 2. is. məc. Dava, qovğa, çəkişmə, çeynəşmə, boğuşma. İki qardaş arasında olan didişmələr get gedə uzandı. A. Ş.. Didişmə düşmək – vuruşma, döyüşmə baş vermək, qovğa düşmək; // bir birinə macal verməmək, boğuşma düşmək, bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərəkə — is. <ər.> 1. Səs küy, qışqırıqbağırıq, qalmaqal, hay küy, qovğa, qiyamət. Mərəkə qopmaq. – Otağa böyük mərəkə düşür, qızlar başlayırlar ağlamağa. C. M.. Vay o gündən ki, bir arvad iş görəndə döşlük taxmaya, Gülsabah bunun üstündə yekə bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ucalmaq — f. 1. Daha da yüksəlmək, qalxmaq, yuxarıya doğru artmaq. Suyun səviyyəsi xeyli ucalmışdır. Binanın divarları gündəngünə ucalır. // Uzaqdan görünmək (uca şeylər haqqında). Artıq Şuşa şəhəri görünür, Xanqızının ağ imarəti ucalır. S. R.. Torpaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pəğləşdirmək — (Axalsxi) viran qoymaq. – Qovğa zamanı kəndimizi yandırıb pəğləşdirdilər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həngam(ə) — f. 1) dalaşma, qovğa; 2) izdiham, yığnaq; 3) döyüş meydanı f. 1) zaman, vaxt; 2) fəsil, mövsüm … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
niza’ — ə. çəkişmə, qalmaqal, qovğa … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
